گاهی لازمه کرکره ی زندگیمون رو بکشیم پایین,
یه پارچه سیاه بزنیم رو درش و بنویسیم:
کسی نمرده,فقط دلمون گرفته.
درِ هرسکوتی را که بگشایی ، یک عالمه
حرف از آن بیرون می ریزد..
كجاى دنیا ایستاده ام؛
كه دیگر نه آفتاب گرمم میكند
و نه مهتاب سرد...
كجاى دنیا نشسته ام؛
كه دیگر نه دیوان شاملو آرامم میكند
و نه لیوان مقعر...
نمیدانم كجا هستم
هر كجاى دنیا هستم گویى یك نفر...
دار و ندارم را با خود به یغما برده است!
دیگر کمتر اشـــک می ریزم ..
دارم بُزرگ میــشوم یا سنـــــگ ..!
نمی دانم ..!
نظرات شما عزیزان:
SHAHIN
ساعت14:04---13 اسفند 1391
سلام ......وبت عالیه ینی حرف نداره خیلی به دردم خورده ممنون......میخوام لینکت کنم اگه افتخار میدی........شما هم لفطی کن منو لینک کن
|